Aqui tedes tres casas que estan situadas no barrio de San blas,Areas(Ponteareas).
Este e o pazo do Portobarreiro pertenece a un tal señor Noguerol ,entre outras empresas ten a clinica el Pinar(dedicada problemas nerviosos ,de ansiedad....) situada en Vigo,meu Tio ,que en paz descanse, sempre me contaba que despois de levar un tempo ingresado,tuvo que pedir a alta, posto que cada dia que pasaba dentro puñiase mais nerviudo .
Pa pagar a facturiña a familia tuvo que vender dous (pinares).
Esta outra casiña estache no mesmo barrio perteneciente a unha familia de los madriles,a mayoria de eles estan metidos no exercito,e en especial na Marina.
Cando eu era un rapaz ,disto non fai tanto tempo aunque alguns pensen o contrario je je je,o reparto das cartas polas casas (correo) non existia .Daquele habia que ir a tenda de Luis do alto,a un km e medio do barrio.Xa que as levaba pa miña casa non me daba ningun traballo traerllas os veciños(sempre che daban algo de propina pra comprar uns sugus ou unhas nubes,pica-pica,palotes,cheiws e se me daba pa unha mirinda moito mellor,non todos eran tan caritativos,pero o Brabido tamen tragaba doas veces a terceira xa irian os tacaños o alto de Areas se querian ler as postales) e un destes era o señor Roberto (patriarca desta gran familia,coñecida no mundo enteiro coma os Señores de San Blas.
Tamen quixeron facerse donos da capela e do torreiro donde se celebran as festas (cando se celebran),tuvemonos que movernos por que segun eles estan no terreo da sua prodiedade,canto mais teñen mais queren .
Menos mal co final arrecueron,posto que este enfrentamento podia acabar na cuarta guerra do mundo,
Pra min esta e a mais fermosa,e o que vivia nela inda mais se cabe,estivemos como veciños mais dunha decada,a nosa convivencia supoño que como todolos estremantes, uns dias bos e outros menos.
Pero todo quedaba en iso, palabras e ladridos,cando saia polo portal el sempre estaba disposto a acompañarme,fose a donde fose ,fixera sol ou choiva,por iso e moito mais. esta sempre sera a mellor casa de San Blas.
Esta entrada esta dedicada a meu desaparecido can "CACHA".
6 comentarios:
Dende logo, a última é a mellor: sinxela, moderna e funcional.
E seguro que paga pouca contribución.
Apertas.
Si señor! Iso si que era un veciño, non eses prepotentes e pixos do Noguerol. Os "señores" (vaia manía aínda de usar eses términos) nunca os vin diante.
Xa sabes, agora tes que buscar outro inquilino para a casa, que sabes que se non se habitan acaban pudrindo e caíndo.
Vémonos no local social ese...
Sen duda, a mais fermosa a última. Está chea de sentimentos. E como di Carlos, tens que buscar inquilino, e amigo pra ti.
Bicos
Eu na mili estiven con cans policía e non fai falla dicir quen era millor se os comparaba cos mandos.
Pois a min gustame ben a caseta do can. Mais que eses caserios grandes e frios coma o demo. Non hai como a calidez dun fogar... dixo o can.
Saudos.
Eu que ti compraballe un can o veciño de enfrente,que sei que ten 9 e enchias a caseta
Publicar un comentario