
O sabado pasado dia 7 celebrouse unha xuntanza no restaurante cuevas (Ponteareas),na cual o CAPITAN FURILO presentou o seu ultimo disco ROCK.
Este grupo xa e lexendario polas terras galegas e parte do estranxeiro,antes facianse chamar O CAIMAN DO RIO TEA supoño que debido a marcha dun compoñente e a chegada de outro fixeron este cambio de nome, a famila Furilo compoñense por Miki Furilo:guitarra teclados e coros,Mon Furilo : baixo e coros,Rafa Furilo: guitarra e voz cantante,Oscar T Furilo: bateria e percusion.
Segun teño entendido sacaron este nome dun personaxe dunha mitica serie dos ochenta (cancion triste de hill street) interpretado por Daniel J. Travanti na cual da vida a o capitan Francis Furillo
Foi todo un acontecemento xa que era unha festa ,houbo queimada,cea,sesion dj,concerto dos xa nombrados e de mailo vocalista dos SINIESTRO TOTAL Miguel Costas,tamen subiu a cantar Isaac Abalde Garcia deste xa sabia que era un"cantante" pero nunca pensei que chegara a tanto je ,je, je .
Os anos pasan pa todos ,grazas a non sei quen,é estes eventos agradecense porque sempre e unha maneira de reencontrarse con vellos
compañeir@s e queiras ou non sempre ae algo que contar.
Mentras degustamos uns pinchos, fixose un brindis e o mestre de ceremonia non foi outro que coñecido no mundo mundial coma "JULITO" (polo azui e branco),aqui o tedes co micro na man esquerda e na dereita a copa,as fotos non son de grande calidade pero si se pode apreciar o significado.

Como non podia ser menos Julito en version El Señor De Los Lumes,esta non é a primeira e non vai ser a ultima queimada que saboreemos deste "amigo de toda la vida"

Normal que aia xente que non poida contenerse sen lle preguntar o CHEF cal e secreto pa conseguir que quede tan deliciosa,pero o Julito non lle solta palabra o Rodri.

Unha imaxen da actuacion,tedes mais informacion destes "monstruos" da musica en CAPITAN FURILO.COM

Esperemos que po ano, que esta a volta da esquina, nos xuntemos todolos furilos outra vez e pasemos unha noite de puta nai,que o fin llo cabo e o que se leva desta maravillosa vida,non?