PRAADIANTE QUE A VIDA E CURTA

jueves, 3 de diciembre de 2009

AS DE TODA A VIDA


Xa ae un tempo que as tendas ou "super" nos estan lembrando que falta pouco po nadal,é como ben sabemos todos poñen a mercancia estratexicamente pa que "piquemos"e levemos a que lle interese a eles.

As de toda a vida (surtido Cuétara, Artiach,Reglero.....)estan nun segundo plano,pra min estas eran é seran as mellores,que se pode comparar con un capricho de coco,crocanti,bombon,tinmarin,azteca....,dende que saiu a Isabel anunciando os "ferreros" teñenos postos por todos os lados ata donde vas a pagar pra que non se che olviden,como se tiveras a obligacion de levalos.

Logo tes invitados nestas fechas tan "señaladas"e pa tomar un "algo" que lles pos?, ou depende de quen veña?.


10 comentarios:

Eulogio Diéguez Pérez (Logio) dijo...

De pequeno o surtido Cuétara era a froita prohibida, gardábase para as visitas pero pouco a pouco a caixa ía menguando sen que miña nai se dera por enterada.

Amio Cajander dijo...

sempre sospeitei que o plástico no que ían as galletas Cuétara non era máis que un "sistema de alerta de nais"

Unknown dijo...

Menudas broncas por comer so as de chocolate,jajajaja

Bicos

Carlos Sousa dijo...

Ja,ja, moito teño falado das famosas surtido. Sempre había que esperar unha data especial para encertar a caixa. O principio íamos ás de chocolate, pero despóis non quedaba máis remedio que comer as outras antes de poder encertar o seguinte piso (porque as había de 2 e 3 pisos).
Agora xa non lle damos (e os pequenos moito menos) a eses detalles.

E unhas que eran como as Artiach de nata, maís pequenas que as de agora? Esas eran un vicio, nada que ver coas outras.

Marga dijo...

que boas!!!
eu sempre ia á casa de tia lisa(hoxe a miña casa) que naquel chinero do comedor de abaixo sempre había artinata, linguas de gato, madalenas......(e dabanos o paquete enteiro!!!!)

e ainda agora así ten un feixe de amigos de menos de 1.50 metros de altura....jj

un saudiño

Merce dijo...

jajajaja trouxechesme lembranzas a miña tola cabeza.

Acordome que entre os meus irmans mais eu faciamos autenticas filigranas para abrir a caixiña e ir "roubando" algunha gallletiña sen que a miña nai se enterase, o malo era o condenado ruxe ruxe do plástico e non vexas cando ela abria a caixa e apenas quedaban ali catro galletas espalladas uuuffff ardía Troia!!!

Biquiños

Raposo dijo...

Ai, xa ninguén se lembra das María Fontaneda!! A min de pequeno o que me gustaban eran os hojaldres, estaban boísimos!

paideleo dijo...

De pequenos había as Cuétara para as visitas e ata hai algún monólogo falando diso.
Agora somos máis de salgados, creo.

Deambulando con Artabria dijo...

O surtido ese ten o seu aquel, aínda que eu me quedo coas de chocolate e os nevadiños, jajaja

Eu na casa sempre teño cervezas, cocacolas, patacas fritas, aceitunas e unha lata de galletas danesas.........jajaj

Suso Lista dijo...

Pois eu comía as roscas de Cospindo, que aínda ahora moi de cando en vez, alguén fai o Día das Letras Galegas. Saludos