PRAADIANTE QUE A VIDA E CURTA

sábado, 25 de abril de 2009

COMPAÑEIRO SENTIMENTAL

Nos anos que Xoan Travolta andaba gastando pista os sabados pola noite,entrou no eido o meu colega volpino marca de (chimpin,motoazada,mula mecanica,motocultor) aunque para min foi ó meu compañeiro sentimental.

Compañeiro xa que pasamos moitas horas traballando é paseando xuntos, movemos unhas cantas hectareas de terra ,fresando, sachando,rendando,facendo os asucos pá plantar as patacas.....

Sentimental polos bos ,malos e malisimos momentos que pasamos .

Bos cando os chollos saian ben non chovia nin facia moito sol e despois de rematala sementeira dabanche alguns fareliños , po domingo ir de marcha a tenda da capilla (Pura) e facer un botellin con un par sugos e un "dus" ou "mirinda".Dende logo él quedaba na casiña,hubo algun que ia de marcha coseu chimpin por exemplo a discos como STARS (Arbo).

Malos,pois si que tuvemos muitos ,cando non me queria traballar o cabron , e veña tirarlle do cordel ,cando estaba a terra mollada é quedaba apegada a sementadora.

Malisimos tamen houbo,poucos pero si, ata me entraba a gana de sacrificalo (vendelo),sacalle a bujia volve a tirarlle do cordelito,limpiarlle o filtro da gasofa, raspalle a bujia, é isto todo tirado no medio da leira e xa non me queda ningun santo por nombrar.
E un traballo de tres horas votas todo o dia ,si o dabas feito .

Como xa vos podedes imaxinar nosa relacion foi a menos ano tras ano ,ata o punto de que deixamos de falarnos nin sms nin ostias, polo tanto tomamola decision de separarnos,daquela non che era ben visto,no dia de hoxe xa seria mais doado e normal.

Recoñezo que pasei por malos momentos pero o tempo cura todo ¿non?,bo e os cubatas ,chuletons,mariscadas ........... axudan un pouquiño.

DEICA LOGO








4 comentarios:

Anónimo dijo...

Ben dixeche do seu nome ( mula mecanica), porque as mulas animais eramos nos, mira que puxamos, cando taba a terra mollada e habia que sementar, anda que non habia que puxar nin nada, ou tamen cando se apagaba no medio da veiga e habia que traelo apagado pa casa,"cago no chimpin" moitas tardes nos que facer...Pero o principio cando andaba con remolque si que era un chimpin, mira que fixo viaxiños. Que si as espigas, ou as patacas, o toxo... daquela si que s traballaba. Eran outros tempos.

Carlos Sousa dijo...

Carallo po "Tractor amarillo! jeje. Na miña cas tamén tíñamos un volpino deses. E como dices, cando non quería, tíralle do cordel, e tíralle outra vez. Poñíache dunha mala leche...

O peor era cando había que puxar por el nalguna costeira.

Si señor! Todo unha reliquia hoxe en día.

Carlos Sousa dijo...

Tes un regaliño no meu blog, jeje, se queres ven a recollelo, xa che explicarei.

Beni Lago dijo...

Cofésoche que é a segunda vez que entro en "aqueste" blog, vexo que vas mellorando... (que non che soe isto a prepotencia, porque non o é, dígocho en serio).

...¡hui o volpino!, eu aínda andiven bastante con el, parece mentira co pequeno que era e todo o traballo que facía, non sei si se seguirá fabricando, haberá que preguntarllo a Tino; sexa como sexa foi un "moticultor" moi vendido, supoño que daquela era o que había, jejeje.

Unha aperta.